Django's broer Billy

Ik sla net het NRPS blaadje open en zie een foto waarvan ik denk: he, dat lijkt Django wel! Het blijkt de schouwhengst Billy te zijn van de faculteit in Utrecht, die daar op de afdeling voortplanting werkt. Hij is 23 jaar en ook een zoon van Baccarat ox, dus inderdaad een (half)broer van Django!

Kerstkado

Ik ben daarstraks verrast en super blij gemaakt met een prachtige pastel tekening van Sophie. Gemaakt door Kelly (www.kellydegeus.nl). Ik ben er super dankbaar voor, ook omdat ik, ten einde raad, afgelopen voorjaar bij Kelly aangeklopt heb, omdat ik me met Sophie geen raad meer wist (herstel bevangenheid). Dat alles heeft geresulteerd in een mooi samenwerking, op stal, in de wei en met de paarden (want Kelly d'r paarden staan nu ook hier). Dank je wel, Kelly, heel mooi gedaan. Als ie hangt, zal ik er nog een betere foto van maken.

Pech

Donderdag bij Django de kies getrokken. Soms vraag je je af, waar bemoei je je mee (met de natuur). Ja, hij stonk uit zijn mond en ja, hij at zijn hooi heel, heel langzaam maar hij bleef mooi op gewicht en was ook vrolijk. Zeker na de komst van Charlie. Maar nu de kies getrokken en eigenlijk moet er aan de andere kant nog 1 maar die durft de DA niet thuis te trekken, eerst foto. Maar Django is nu Django niet meer, hij eet zijn hooi niet, lag vanmorgen in de wei (zien we nooit) en ik houd hem nauwelijks op de been met senioren slobber. Ook wordt zijn mest dikker en bonkeriger. Gisteren wilde hij ook niet op het langere gras en vanavond werd hij koliekerig na zijn slobber. Toen drong Eric gelukkig toch aan met hem aan de hand te gaan grazen in de tuin, daar waar het gras lang en sappig is. Daar viel ie op aan. Nu dus oppassen. Net kwartierje daar laten grazen, en vanavond nogmaals een kwartiertje. Morgen daar maar een stukje afzetten en dat voorlopig met goede tussenposes zijn nieuwe "saladbar" maken. Ik durf hem eigenlijk ook niet op stal te laten vannacht, dan beweegt ie helemaal niet terwijl dat nu een must is voor die darmwerking. Deze foto heeft Trinke onlangs gemaakt, hoe toepasselijk......

Vanmiddag is er bij Django door de dierenarts een kies getrokken. Django is 26 jaar en het onderhoud van het gebit neemt met de jaren toe. Nu had ik al enige tijd het idee dat hij slechter en moeilijker ging kauwen, dus afspraak met Hein Vollaers gemaakt. Deze kies kon er hier uit, maar aan de andere kant moet ie er ook uit maar we durfden dat nu niet aan. Helaas moet ik daarvoor met Django naar de kliniek binnenkort, want moet er eerst een foto gemaakt worden voordat de kies getrokken kan worden. Nu komt het Apple Ipad cameraatje goed van pas en kunnen we hem vanavond in de gaten houden.

Location:Kies

Verlicht

Vorig jaar om deze tijd lag er al sneeuw en hadden we een gruwelijke natte oktobermaand gehad. Hoe troostend is het dan niet om maar alvast kerstverlichting op te hangen, ver voor die donkere dagen voor Kerst. Dit jaar zijn wij laat, wat dat betreft. Dat komt ook door het mooie weer. Maar afgelopen zaterdag zijn we toch maar begonnen. Een beetje buiten bij binnen trekken.....dat "the holidays are coming" gevoel creeeren.

Initiatief

Onze paarden tonen veel eigen initiatief. Een ander noemt dat soms "ongehoorzaam" of "niet opgevoed". Mmm, misschien hebben ze ook wel gelijk maar in de endurance bijvoorbeeld is die eigenschap zelfs heel wenselijk. Meedenken wordt gestimuleerd, zeg maar.... Django had deze week spijt van zijn onderneming naar de vuilnisbak. Ik voer Django twee keer per dag apart, buiten de boxen, zodat hij de tijd krijgt zijn eigen portie te eten. Deze keer duurde het wachten op mij wat te lang, dus toog hij vast naar de vuilnisbak en viste hij daar het lege wortelennetje uit de bak. Toen ie het los wilde laten, bleef er echter nog een klein draadje aan zijn tanden hangen waardoor hij probeerde het netje kwijt te raken maar het achtervolgde hem, waar ie ook hing en ging met zijn hoofd. Zo kwam het dat hij stond te spinnen als een waar western paard en het mij moeite kostte om met mijn voet op het netje te gaan staan zodat het los van zijn tanden kwam. Carmen heeft dit een keer met een ballon gehad. Zij had een keer in de wei een leeggelopen ballon gevonden met een touwtje eraan. De ballon vond ze eng, maar het touwtje wilde ze niet loslaten. Zo kwam net dat ze als een gek door de wei aan het racen was met de rode ballon achter haar aan wapperend. Dat krijg je van zoveel eigen initiatief......

Sneeuwschoenen

Wat een geluk....de hoefsmid heeft meer dan vijf jaar geleden al eens snowpads voor me besteld en daarna nog een aantal jaren grapjes over gemaakt omdat er nooit sneeuw lag. Inmiddels hebben we twee flinke winters achter de rug. Het is voor Sophie, door haar gevoeligheid voor hoefbevangenheid en dunne zolen, geen optie deze winter zonder voorbeslag te lopen. Maar omdat ze er bruut af waren gerukt zaterdag, liep ik kans dat de hoefsmid ze nog niet besteld had. Nu kwamen daar dus de oude snowpads onder uit de auto en die zijn er vanmorgen ondergezet. Inclusief stiftgaten om haar eventueel scherp te kunnen zetten.



Ik was heel blij met haar keurige bekapte voorvoetjes, omdat ze nu 4 weken zonder grasmasker op de wei loopt, wat best spannend is, gezien haar historie. Maar er waren geen kneuzingen in de witte lijn. Het zag er allemaal rustig en keurig uit. Achter zijn haar ijzers er nu onderuit. Daar zal Charlie ook wel blij mee zijn. Ze is weer haar eigen bitchy self dus die achtervoeten worden weer driftig in Charlie geparkeerd als ie niet snel genoeg uit de buurt is. Einde van de wilde knuffelpartijen. Ook wel lekker.

IJzerloos

En hoewel Sophie en Charlie zich redelijk gedragen, miste Sophie vanmorgen toch ineens twee voorijzers. Dat is mooi balen want ze heeft ze echt nodig dit speciale beslag voor haar gevoelige voorvoeten. Ik heb de bak en de wei gesleept op zoe naar de ijzers maar heb er maar 1 gevonden helaas. Gelukkig kan de hoefsmid maandag al komen helpen maar overweeg nu gelijk sneeuwbeslag voor aan te laten brengen en haar achterijzers eraf te halen (voor wat meer grip als het straks glad wordt).

In luv....

Sophie is na een week nog enorm hengstig en in luv... Woensdag ging het weer mis, althans Charlie en Sophie scheurden zo ongecontroleerd door de wei en bak, flank aan flank, dat beiden in mum van tijd door water nat van het zweet waren. Uiteindelijk parkeerde Charlie Sophie in een hoek in de stal en sprong hij er zo boven op. Omdat ik weg moest, heb ik ze een poosje apart gezet om op adem te komen en op te drogen. 's Avonds heb ik het nog een keer samen geprobeerd maar al snel ging het weer mis en heb ik ze maar apart op stal gezet om zelf ook weer een nacht te kunnen slapen.

Burenoverlast

Het leek allemaal vredig de laatste dagen, dat vertelde ik de mensen van de uilenkast ook gisterenmorgen, de stal is echt een rustige plek! Vanmorgen om half 6 stonden Eric en ik alleen binnen drie seconden in badjas met zaklamp in de stal en we troffen de paarden in de bak aan. Carmen en Django stonden erbij en keken ernaar. Sophie en Charlie stonden drijf nat, met zwaar pompende ademhaling met de neus in het zand. De net gesleepte bak zag eruit als er iemand met trekker en ploeg doorheen gereden had. Wat was hier gebeurd!?

Achteraf blijkt, na ongerust telefoontje van de buurvrouw, dat dit circus al om 01.00 uur vannacht begonnen was. Zeer hengstige Sophie die opgejaagd wordt door Charlie en die dus uren lang keihard heen en weer gegaloppeerd hebben. Omdat Sophie gisteren nog bezweet de wei in ging, liep die nog helemaal ingepakt in deken met hals maar alles was doorwater nat alsof ze allebei drie uur onder een tuinslang hadden gestaan. Eric heeft geholpen ze binnen te zetten en daarna heb ik heb terug naar bed gestuurd. Het heeft best lang geduurd voordat Sophie op adem was en van alletwee kwam echt een paar uur de damp af maar tochtdeuren dicht en met zweetdekens aan de gang gegaan. Uiteindelijk hooi, water en licht voer met Neutradex gegeven (tegen spierverzuring) en ze een poosje op stal laten staan maar niet te lang om ze niet al te stijf te laten worden. Inmiddels is de rust enigzins teruggekeerd en heb ik ze allebei gepoetst en Sophie opnieuw warm ingepakt. Charlie heeft er weer een verzameling oorlogswonden bij maar wat is dit een taaie pony....en wat twijfel ik of ooit die castratie wel goed gebeurd is. Inmiddels heb ik hem echt zien dekken, maar hij kan er net niet bij maar springt wel. Vannacht gaat het boeltje echt weer een nachtje op stal, want ik wil echt wel slapen. Ik hoop maar dat ze hier niets van over houden allebei.

Wild west

Sophie is al enkele dagen hengstig. De meeste hengstige merries zijn dan in het werk niet vooruit te branden maar bij Sophie werkt dit waarschijnlijk precies andersom, althans, dat is een wild guess want ik heb Sophie in de anderhalf jaar dat ze hier nu is, nog nooit hengstig gezien. Charlie is er druk mee en omdat normaal Sophie ook een opvoedkundige taak heeft, maar Charlie nu alles mag, ligt de kudde een beetje overhoop, zeg maar....

Maar best een goed idee om toch te gaan rijden....dacht ik. Eric met de honden mee (best een veilige gedachten) en wij op pad richting de
APL polder want daar is een ruiterpad. Het eerste uur richting die polder was Sophie al zo fris en voorwaarts dat ze het vast niet slecht in een dressuurproef had gedaan. Ik rijd zonder bit, maar daar zou je ook niets aan hebben, de teugels hangen namelijk gewoon los als ze de explosiemodus komt. Ze gaat dan niet vooruit maar de lucht in. Even best grappig maar een half uur lang op glad asfalt hopen dat er minstens 1 voet aan de grond blijft is best een beetje spannend. Had ik dan maar wat meer lef want ik zie naar zo wel tien keer liever dan als ze maar een beetje doorsloft.

Halverwege het ruiterpad, waar ik toch ook wel mijn handen vol had om er goed op te blijven zitten, besloten de Schotse Hooglanders (een stuk of 30) dat het ruiterpad van hun was. Eric liep aan de andere kant van de omheining op het fietspad, maar daar mag ik niet komen, en dat kan ook niet met ale wildroosters e.d. Mmmm, net 500 m overleefd, nog 500 meter noordelijk te gaan voor het eerste poortje eruit en dan een roadblock. Hoe meer herrie Eric ging maken om ze te verjagen, hoe meer stieren en kooien er kwamen kijken. Sta je daar, op een heel druk hippend paard, met een leuk kek fel rood jasje aan. En het is echt waar, no guts no glory, want ik ben omgedraaid en ben het hele stuk maar weer teruggereden om vervolgens over de openbare weg weer richting huis te kunnen. Wat balen! In de films gaat dat altijd anders, dan buig je je over je paard, geeft 'm de sporen en dan race je "hieha" gillend gewoon door een kudde dolle stieren heen..... Maar ik niet, had niet alleen zelf een deuk in mijn ego maar ook voorbijgangers teleurgesteld want die stonden startklaar om mijn hopeloze actie vast te leggen op Youtube!

Uilenkast

Na het signaleren van de kerkuil in de paardenstal, leek het ons een leuk idee om te informeren naar een uilenkast en te kijken of "de geleerden" daar wat in zagen. Gisterenmorgen om 9 uur stonden ze, met kast, op de stoep en hebben ze een geschikte plaats gekozen. Eric is er speciaal nog voor naar dorp gegaan om diepvriesmuizen te kopen om ze met een paar dode muizen in de kast te lokken. We zijn benieuwd...

Paddock Paradise

Na 9 maanden grasmasker en zeer beperkte weidegang, loopt Sophie sinds kort weer zonder masker op de (kale) wei. De paarden van Kelly zijn voor de winter naar de kade gegaan en het is een prettige gedachte dat "rouwdouwer" Charlie nu rondom binnen veilig permanentdraad staat. De wei is arm en kaal gegeten en ze den een hapje en een stapje en komen steeds terug naar stal voor een pluk graszaadhooi. Uiteraard hebben we het met Sophie langzaam opgevoerd maar inmiddels staan ze 24/7 in de wei met de uitloop naar de bak en stal. Het begint weer een beetje paddock paradise te worden en geeft mij weer wat meer de handen vrij.

Chaamse bossen

Vandaag weer eens bijgepraat met Miranda, mijn oud-bijna-buurmeisje en voormalig endurance-maatje. Te paard in de prachtige Chaamse bossen. Twee uurtjes stap, draf en wat galop. Sophie vond het geweldig. 's Morgens stond ze binnen 5 minuten op de trailer en gedurende de rest van de dag was ze een modelpaard. Totdat we weer gingen laden. Kayleigh stond er zo op (we waren allebei apart met trailer) maar toen Soof. Ze deed het gewoon NIET. Uiteindelijk met twee longerlijnen en veel handigheid en geduld van Miranda, stond ze. Maar niet voordat ik, heel onhandig, met mijn vingers klem kwam te zitten tussen het touw, de stang en 500 kg paard. Even dacht ik echt van mijn stokje te gaan van de pijn maar uiteindelijk kwam ik los. Daarna besloot Sophie toch maar de trailer op te komen. Ze had vast gevoeld dat ik in gedachten al gehaktballen van haar aan het draaien was!

Intervisie

Wat een prachtige start van Buitenpaards.nl. Onze website staat live, ons ondernemerslog is in de lucht en vandaag hebben we een beeldverslag gemaild naar de deelnemers.

Gevaarlijk

Even de moeilijke ondernemersvraagstukken achter me laten en me opladen voor de intervisiedag van oud-leerlingen van Bureau Wind. Wat ik nooit doe, zonder cap op stap maar nu stap ik zonder zadel en hoofdstel op Soof en ze brengt me als vanzelf die broodnodige ontspanning.

Wijsheid

Op de 50 ste verjaardag van mijn broer, kom ik om 06.30 uur in de stal, knip het licht aan, en daar zit ie.... Ik had al enkele keren mest en uilenballen gevonden maar dacht dat het van een ransuil was. Nu in het volle licht zie ik een prachtige kerkuil in de stal. Wat een wijsheid!

Herfstwandeling

Op een prachtige zondag paardendag met Trinke gehad. Eerst heerlijk met Sophie en Carmen gereden en daarna met Charlie en de honden nog een rondje polder gelopen.

Super paard

In de herfstvakantie werd carmen verblijd met een uitgebreide poets en knuffelbeurt van Marissa.

Sloten

En dan voelt het gelijk als "wintertijd", als we ons druk moeten maken over het slootonderhoud voordat het Waterschap komt schouwen (en we, net als twee voorgaande jaren, een waarschuwing willen voorkomen). We zijn nu een keertje op tijd en het ruikt naar bagger en het is een zooitje, maar het is gebeurd. Zwarte vieze bagger of niet, de paarden vinden er altijd wel wat eetbaar riet tussen.

Nul situatie

Als we een clean start willen maken met Charlie, zullen we, voor wat betreft zijn fysieke en mentale situatie, een soort nulsituatie moeten creeeren. Vandaar dat ik Kelly gevraagd heb dinsdag Charlie te behandelen (Shiatsu). Ik verwachtte al een bepaalde gevoeligheid op de rug en heupen, en dat bleek ook wel. Voordat we erop klimmen, eerst wat meer aandacht besteden aan deze gevoeligheden.

Me and my shadow

Het is echt herfst, met goede en zeer natte dagen maar Soof en ik genieten volop van de mooie zonnige herfstdagen. Wat kun je opknappen van een eenvoudig rondje polder...

Wild West

Kwamen we zaterdagavond nog goed weg, met die luchtballon die net aan de andere kant van de dijk landde, zondagmorgen was het even echt Wild West. Tussendraad eruit, Sophie in het "verboden" gras, Charlie schoot in een indrukwekkende sliding onder de volgende draad door bij de paarden van Kelly....en vervolgens ging alles vol aan de kletter. No fun als je zelf nauwelijks je ogen open hebt en je je eerste koffie nog niet hebt gehad. Eric was op pad met de honden en ik had me verheugd op een rustige start van de zondagmorgen na wederom een extreme drukke week.

Geprikkeld

Wederom een reddingsactie uit het prikkeldraad hier op de dijk. Dit keer een prachtige Ransuil. Helaas loopt dit minder goed af want, in tegenstelling tot de pony enkele maanden terug, was er voor deze wijze uilmgeen redding mogelijk. De dierenambulance heeft hem meegenomen om hem of haar uit zijn lijden te verlossen. De ene vleugel was te zwaar beschadigd.

Samensmelting

Maandag de kudde samengevoegd. Althans, mijn drie met Charlie. Tijdens onze afwezigheid zijn de paarden opgesplitst geweest; Carmen en Django zijn vijf dagen op de wei gebleven en Sophie en Charlie in de bak. Dit omdat Charlie nogal wat losgemaakt heeft in de groep, en dat is nog zacht uitgedrukt. Maandag dus Carmen en Django op de kade bij Sophie en Charlie gezet. Daar hadden ze goed de ruimte en flink wat te eten. Na wat gillen, maaien met voorbenen en ander imposant gedrag ging ieder zijn weegs. Dat viel niet tegen. 's Middags nog met vier in de bak en ook dat ging niet onaardig. Sophie heeft haar rol als opvoedkundige serieus genomen en daar profiteren we nu van.

Monaco

Paar daagjes werk en fun gecombineerd op de Monaco Yacht Show in Monaco, waar Eric voor zijn werk naar toe moest. Voor het derde jaar op een rij nu assisteer ik daar, drie middagen, op de Struikinteriors-stand. Leuk! Weer even ander werk, ander praatje en ander uitzicht.



YachtsXL heeft op Youtube prachtige filmpjes staan van de Monaco Yacht Show 2011, voor als je een sfeerimpressie wilt hebben van deze beurs voor Super Yachts.

Meet Charlie!

Dinsdag ben ik met John nog een keer de polder ingetrokken, en ook wij kregen hem met geen mogelijkheid gevangen. Maar wat kan ie lopen! Wauw! Woensdag ben ik op pad gegaan, op de fiets met Trinke op Sophie. Het plan was Sophie als lokvogel te gebruiken. Dat is, na behoorlijk wat geduld en rustig afwachten, gelukt. Einde van de middag had ik onze kleine dappere bonte vriend naast de fiets, op weg naar huis. Maar wat hebben we in huis gehaald!?! Jammer dat ie krap 1.40 m zal meten maar voor het eerst heb ik weer gedacht aan een endurancewedstrijd (grapje), wat een power!!
Hij is vermoedelijk een jaar of 10 maar nog maar onlangs gecastreerd en wat voelt ie zich nog hengst! Verkocht als kinderpony, echt schande. Thuis staat alles op zijn kop. Alle merries hengstig, Django heeft de aanval ingezet en Sophie heeft hem wat manieren geleerd. Sophie is voorlopig ook de enige waar ie mee in de wei en bak kan staan. Hij denkt namelijk dat ie 1.75 m is, en nog hengst. Onderstaande foto heeft Trinke gemaakt.

Gawany Pony Boy

.....en dan voor gevorderden! Wat een week! En wat een slechte timing hahaha (een week voor onze vakantie). Maandag kreeg ik het bericht dat er een pony op stel en sprong weg moest. Inmiddels was het dier in de polder in een achteraf wei gezet maar niemand kreeg hem nog te pakken. Maandagavond zijn Eric en ik hem gaan zoeken, en we vonden hem.

Super Soof

En wat doet ze het goed! Hier afgelopen week met Trinke onderweg naar onze lokatie waar een reddingsactie moest plaatsvinden....

Houten paard

Ook ik ben nu de trotse eigenaresse van een mooi houtenpaard, wederom een kunstwerk van Trinke van Dam.

Giraf Paradise

Onlangs zijn we voor de zaak foto's wezen maken in Blijdorp. Trinke (www.deverbeelder.nl) heeft zoveel mogelijk Van der Sijde Hout houtentoepassingen gefotografeerd in deze prachtige dierentuin. Het Giraf Paddock Paradise is een van de nieuwste kunstwerken.

Prikkeldraad

Een ongeluk zit in een klein hoekje. Enkele weken geleden kwam de pony van de buren, van een eindje verderop, met haar berijdster in het prikkeldraad terecht. De pony was op de weg geschrokken van jonge stiertjes en stormde zo aan de andere kant van de dijk door de omheining heen. Het meisje viel eraf en brak (dat bleek pas achteraf) haar arm. De pony hebben we geprobeerd te stabiliseren totdat de dierenarts er was. Op dat moment schatte ik de kans klein dat ze het zou redden, ze lag echt op diverse plekken zo open, en verloor een heleboel bloed. De foto is van ruim een week daarna (en krijg hem niet zo snel gedraaid). De pony maakt het goed en wordt zelfs al weer voorzichtig aan gereden.

Welnessbon

De eerste prijswinnaar kwam haar welnessbon innen. Er zijn nog 4 bonnen in omloop. Bijzonder leerzaam en spannend weer, zo'n officieel bezoek.

Endurance in Uddel

Afgelopen weekend ben ik met Kelly naar Uddel gereden om Marjolijn te zien op de 80 kilometer. Vanaf de 1e vetgate hebben we Marjolijn op alle groompunten gevolgd en waar mogelijk geholpen. Helaas wilde de hartslag van Clock na de finish niet snel genoeg zakken en kon de 80 km niet op de officiele teller bijgeschreven worden.

Dubbele lijnen

Momenteel traint Kelly Sophie ook aan de dubbele lijnen. Ze doet dat heel goed (zowel Soof als Kelly :-)) en wat zou het leuk zijn als we Sophie ooit in zouden kunnen spannen. Ik denk dat ze dat heel goed zou doen. Voor de slee of zo komende winter.....

Ponypret

Ze bestaan nog.....pennymeisjes met oprechte pret in het met de paarden zijn. Twee jonge Zeeuwse waren met hun pony te logeren bij de buren en wij werden uitgenodigd voor een voorstelling. Prachtig!

Met twee

Waarom niet wandelen met twee tegelijktijd. Carmen kan best los op de meeste stukken en ze vindt het nog hardstikke leuk ook! Rondje polder te voet is als extra op de traing voor ons alledrie goed.

Controle

Donderdag met Sophie voor controle geweest in Vlaardingen, bij Dierenkliniek Vollaers. Nieuwe Nikes en tevreden fans van onze Soof! Jammer dat we haar nu moeilijk kunnen laden en jammer dat ze weer ziek werd van haar enting. Maar laten we ons focussen op de plussen: blij en rad paard! Over drie maanden terug.

Wandelen

En als het paardenlijf niet sterk genoeg is om te rijden, dan ga je gewoon wandelen.

Aventurijn

Je smeert Geraniumzalf en vlecht een Aventurijn edelsteen in de manen en binnen 24 uur barst de hardnekkige bult van Carmen open en "oogst" je twee brokjes onbekende materie die donderdag mee gaan naar de dierenarts als we voor controle gaan met Sophie.

Aventurijn: Vermindert huidproblemen zoals eczeem, acne, psoriasis, jeuk en ontstekingen. Bevordert haargroei en laat het weer stralen. Maakt oneffenheden in het gezicht egaal en laat de huid ademen. De steen versterkt de persoonlijkheid en helpt bij het maken van de juiste keuzes. Goed voor hart, bevordert groei zowel lichamelijk als geestelijk, maakt onrustige kinderen rustiger

....misschien iets voor in mijn eigen haar...?

Deel-Soof

Mijn hobby is eten.....maar als het moet, kan ik best delen. Inmiddels is deze "tijdelijke schuil duif" volledig geaccepteerd op stal en stappen de paarden, en ik zelf ook overigens, voorzichtig over hem heen.