Pech

Donderdag bij Django de kies getrokken. Soms vraag je je af, waar bemoei je je mee (met de natuur). Ja, hij stonk uit zijn mond en ja, hij at zijn hooi heel, heel langzaam maar hij bleef mooi op gewicht en was ook vrolijk. Zeker na de komst van Charlie. Maar nu de kies getrokken en eigenlijk moet er aan de andere kant nog 1 maar die durft de DA niet thuis te trekken, eerst foto. Maar Django is nu Django niet meer, hij eet zijn hooi niet, lag vanmorgen in de wei (zien we nooit) en ik houd hem nauwelijks op de been met senioren slobber. Ook wordt zijn mest dikker en bonkeriger. Gisteren wilde hij ook niet op het langere gras en vanavond werd hij koliekerig na zijn slobber. Toen drong Eric gelukkig toch aan met hem aan de hand te gaan grazen in de tuin, daar waar het gras lang en sappig is. Daar viel ie op aan. Nu dus oppassen. Net kwartierje daar laten grazen, en vanavond nogmaals een kwartiertje. Morgen daar maar een stukje afzetten en dat voorlopig met goede tussenposes zijn nieuwe "saladbar" maken. Ik durf hem eigenlijk ook niet op stal te laten vannacht, dan beweegt ie helemaal niet terwijl dat nu een must is voor die darmwerking. Deze foto heeft Trinke onlangs gemaakt, hoe toepasselijk......