Sneeuwschoenen

Wat een geluk....de hoefsmid heeft meer dan vijf jaar geleden al eens snowpads voor me besteld en daarna nog een aantal jaren grapjes over gemaakt omdat er nooit sneeuw lag. Inmiddels hebben we twee flinke winters achter de rug. Het is voor Sophie, door haar gevoeligheid voor hoefbevangenheid en dunne zolen, geen optie deze winter zonder voorbeslag te lopen. Maar omdat ze er bruut af waren gerukt zaterdag, liep ik kans dat de hoefsmid ze nog niet besteld had. Nu kwamen daar dus de oude snowpads onder uit de auto en die zijn er vanmorgen ondergezet. Inclusief stiftgaten om haar eventueel scherp te kunnen zetten.



Ik was heel blij met haar keurige bekapte voorvoetjes, omdat ze nu 4 weken zonder grasmasker op de wei loopt, wat best spannend is, gezien haar historie. Maar er waren geen kneuzingen in de witte lijn. Het zag er allemaal rustig en keurig uit. Achter zijn haar ijzers er nu onderuit. Daar zal Charlie ook wel blij mee zijn. Ze is weer haar eigen bitchy self dus die achtervoeten worden weer driftig in Charlie geparkeerd als ie niet snel genoeg uit de buurt is. Einde van de wilde knuffelpartijen. Ook wel lekker.

IJzerloos

En hoewel Sophie en Charlie zich redelijk gedragen, miste Sophie vanmorgen toch ineens twee voorijzers. Dat is mooi balen want ze heeft ze echt nodig dit speciale beslag voor haar gevoelige voorvoeten. Ik heb de bak en de wei gesleept op zoe naar de ijzers maar heb er maar 1 gevonden helaas. Gelukkig kan de hoefsmid maandag al komen helpen maar overweeg nu gelijk sneeuwbeslag voor aan te laten brengen en haar achterijzers eraf te halen (voor wat meer grip als het straks glad wordt).

In luv....

Sophie is na een week nog enorm hengstig en in luv... Woensdag ging het weer mis, althans Charlie en Sophie scheurden zo ongecontroleerd door de wei en bak, flank aan flank, dat beiden in mum van tijd door water nat van het zweet waren. Uiteindelijk parkeerde Charlie Sophie in een hoek in de stal en sprong hij er zo boven op. Omdat ik weg moest, heb ik ze een poosje apart gezet om op adem te komen en op te drogen. 's Avonds heb ik het nog een keer samen geprobeerd maar al snel ging het weer mis en heb ik ze maar apart op stal gezet om zelf ook weer een nacht te kunnen slapen.

Burenoverlast

Het leek allemaal vredig de laatste dagen, dat vertelde ik de mensen van de uilenkast ook gisterenmorgen, de stal is echt een rustige plek! Vanmorgen om half 6 stonden Eric en ik alleen binnen drie seconden in badjas met zaklamp in de stal en we troffen de paarden in de bak aan. Carmen en Django stonden erbij en keken ernaar. Sophie en Charlie stonden drijf nat, met zwaar pompende ademhaling met de neus in het zand. De net gesleepte bak zag eruit als er iemand met trekker en ploeg doorheen gereden had. Wat was hier gebeurd!?

Achteraf blijkt, na ongerust telefoontje van de buurvrouw, dat dit circus al om 01.00 uur vannacht begonnen was. Zeer hengstige Sophie die opgejaagd wordt door Charlie en die dus uren lang keihard heen en weer gegaloppeerd hebben. Omdat Sophie gisteren nog bezweet de wei in ging, liep die nog helemaal ingepakt in deken met hals maar alles was doorwater nat alsof ze allebei drie uur onder een tuinslang hadden gestaan. Eric heeft geholpen ze binnen te zetten en daarna heb ik heb terug naar bed gestuurd. Het heeft best lang geduurd voordat Sophie op adem was en van alletwee kwam echt een paar uur de damp af maar tochtdeuren dicht en met zweetdekens aan de gang gegaan. Uiteindelijk hooi, water en licht voer met Neutradex gegeven (tegen spierverzuring) en ze een poosje op stal laten staan maar niet te lang om ze niet al te stijf te laten worden. Inmiddels is de rust enigzins teruggekeerd en heb ik ze allebei gepoetst en Sophie opnieuw warm ingepakt. Charlie heeft er weer een verzameling oorlogswonden bij maar wat is dit een taaie pony....en wat twijfel ik of ooit die castratie wel goed gebeurd is. Inmiddels heb ik hem echt zien dekken, maar hij kan er net niet bij maar springt wel. Vannacht gaat het boeltje echt weer een nachtje op stal, want ik wil echt wel slapen. Ik hoop maar dat ze hier niets van over houden allebei.

Wild west

Sophie is al enkele dagen hengstig. De meeste hengstige merries zijn dan in het werk niet vooruit te branden maar bij Sophie werkt dit waarschijnlijk precies andersom, althans, dat is een wild guess want ik heb Sophie in de anderhalf jaar dat ze hier nu is, nog nooit hengstig gezien. Charlie is er druk mee en omdat normaal Sophie ook een opvoedkundige taak heeft, maar Charlie nu alles mag, ligt de kudde een beetje overhoop, zeg maar....

Maar best een goed idee om toch te gaan rijden....dacht ik. Eric met de honden mee (best een veilige gedachten) en wij op pad richting de
APL polder want daar is een ruiterpad. Het eerste uur richting die polder was Sophie al zo fris en voorwaarts dat ze het vast niet slecht in een dressuurproef had gedaan. Ik rijd zonder bit, maar daar zou je ook niets aan hebben, de teugels hangen namelijk gewoon los als ze de explosiemodus komt. Ze gaat dan niet vooruit maar de lucht in. Even best grappig maar een half uur lang op glad asfalt hopen dat er minstens 1 voet aan de grond blijft is best een beetje spannend. Had ik dan maar wat meer lef want ik zie naar zo wel tien keer liever dan als ze maar een beetje doorsloft.

Halverwege het ruiterpad, waar ik toch ook wel mijn handen vol had om er goed op te blijven zitten, besloten de Schotse Hooglanders (een stuk of 30) dat het ruiterpad van hun was. Eric liep aan de andere kant van de omheining op het fietspad, maar daar mag ik niet komen, en dat kan ook niet met ale wildroosters e.d. Mmmm, net 500 m overleefd, nog 500 meter noordelijk te gaan voor het eerste poortje eruit en dan een roadblock. Hoe meer herrie Eric ging maken om ze te verjagen, hoe meer stieren en kooien er kwamen kijken. Sta je daar, op een heel druk hippend paard, met een leuk kek fel rood jasje aan. En het is echt waar, no guts no glory, want ik ben omgedraaid en ben het hele stuk maar weer teruggereden om vervolgens over de openbare weg weer richting huis te kunnen. Wat balen! In de films gaat dat altijd anders, dan buig je je over je paard, geeft 'm de sporen en dan race je "hieha" gillend gewoon door een kudde dolle stieren heen..... Maar ik niet, had niet alleen zelf een deuk in mijn ego maar ook voorbijgangers teleurgesteld want die stonden startklaar om mijn hopeloze actie vast te leggen op Youtube!

Uilenkast

Na het signaleren van de kerkuil in de paardenstal, leek het ons een leuk idee om te informeren naar een uilenkast en te kijken of "de geleerden" daar wat in zagen. Gisterenmorgen om 9 uur stonden ze, met kast, op de stoep en hebben ze een geschikte plaats gekozen. Eric is er speciaal nog voor naar dorp gegaan om diepvriesmuizen te kopen om ze met een paar dode muizen in de kast te lokken. We zijn benieuwd...

Paddock Paradise

Na 9 maanden grasmasker en zeer beperkte weidegang, loopt Sophie sinds kort weer zonder masker op de (kale) wei. De paarden van Kelly zijn voor de winter naar de kade gegaan en het is een prettige gedachte dat "rouwdouwer" Charlie nu rondom binnen veilig permanentdraad staat. De wei is arm en kaal gegeten en ze den een hapje en een stapje en komen steeds terug naar stal voor een pluk graszaadhooi. Uiteraard hebben we het met Sophie langzaam opgevoerd maar inmiddels staan ze 24/7 in de wei met de uitloop naar de bak en stal. Het begint weer een beetje paddock paradise te worden en geeft mij weer wat meer de handen vrij.

Chaamse bossen

Vandaag weer eens bijgepraat met Miranda, mijn oud-bijna-buurmeisje en voormalig endurance-maatje. Te paard in de prachtige Chaamse bossen. Twee uurtjes stap, draf en wat galop. Sophie vond het geweldig. 's Morgens stond ze binnen 5 minuten op de trailer en gedurende de rest van de dag was ze een modelpaard. Totdat we weer gingen laden. Kayleigh stond er zo op (we waren allebei apart met trailer) maar toen Soof. Ze deed het gewoon NIET. Uiteindelijk met twee longerlijnen en veel handigheid en geduld van Miranda, stond ze. Maar niet voordat ik, heel onhandig, met mijn vingers klem kwam te zitten tussen het touw, de stang en 500 kg paard. Even dacht ik echt van mijn stokje te gaan van de pijn maar uiteindelijk kwam ik los. Daarna besloot Sophie toch maar de trailer op te komen. Ze had vast gevoeld dat ik in gedachten al gehaktballen van haar aan het draaien was!

Intervisie

Wat een prachtige start van Buitenpaards.nl. Onze website staat live, ons ondernemerslog is in de lucht en vandaag hebben we een beeldverslag gemaild naar de deelnemers.

Gevaarlijk

Even de moeilijke ondernemersvraagstukken achter me laten en me opladen voor de intervisiedag van oud-leerlingen van Bureau Wind. Wat ik nooit doe, zonder cap op stap maar nu stap ik zonder zadel en hoofdstel op Soof en ze brengt me als vanzelf die broodnodige ontspanning.

Wijsheid

Op de 50 ste verjaardag van mijn broer, kom ik om 06.30 uur in de stal, knip het licht aan, en daar zit ie.... Ik had al enkele keren mest en uilenballen gevonden maar dacht dat het van een ransuil was. Nu in het volle licht zie ik een prachtige kerkuil in de stal. Wat een wijsheid!

Herfstwandeling

Op een prachtige zondag paardendag met Trinke gehad. Eerst heerlijk met Sophie en Carmen gereden en daarna met Charlie en de honden nog een rondje polder gelopen.