Afscheid van Carmen

Vanmorgen trof ik Carmen in de paddock aan met een aantal flinke vleeswonden. Zelfs een compleet gat in haar lip. Ze zag er apatisch en geradbraakt uit....wat was er in hemelsnaam gebeurd!?!? De dierenarts heeft haar wonden gehecht en een drain aangelegd op een grote vuile wond aan haar bovenbeen. Maar kort in de middag ging het toch mis. Carmen was erg onrustig, koliekerig, gooide zichzelf in de box van de ene op haar andere zij en ik wilde dat de dierenarts kwam maar die was er uiteindelijk pas einde van de middag en die schrok erg van haar. Ik had inmiddels 1 en 1 al bij elkaar opgeteld. Ooit had ik Carmen beloofd haar nooit meer op te sluiten. Wat als de dierenarts nu wilde dat ze voor een koliekoperatie naar de kliniek ging.... Nee, dat zou ik haar niet aan kunnen doen. En toen kwam die vraag. Nee, niet opereren. Dan is er nog maar een mogelijkheid..... De dierenarts wilde de nacht niet afwachten, darm gedraaid en veel te veel pijn maar gaf ons nog een paar uur met haar, terwijl ze eigenlijk niet meer bij ons was vanwege alle pijnstillers..... Veel te lang en pijnlijk verhaal om op dit blog te zetten. Wat een verdriet. Dag lieve Carmen, wat zullen we je missen....